حرفی برای گفتن

شرمتان باد ای خداوندان قدرت
بس کنید
بس کنید از این همه ظلم و قساوت
بس کنید
ای نگهبانان ازادی
نگهداران صلح
ای جهان را لطفتان تا قعر دوزخ رهنمون
سرب داغ است این که می بارید بر دلهای مردم . سرب داغ
موج خون است این که میرانید بران کشتی خود کامگی .موج خون
گر نه کورید و نه کر
گر مسلسل هاتان یک لحظه ساکت می شوند
بشنوید و بنگرید
بشنوید این وای مادرهای جان ازرده است
کاندرین شبهای وحشت سوگواری می کنند
بشنوید این بانگ فرزندان مادر مرده است
کز ستم های شما هر گوشه زاری می کنند
بنگرید این کشتزاران را که مزدورانتان
روز وشب با خون مردم ابیاری می کنند
بنگرید این خلق عالم را که دندان بر جگر. بیدادتان را بردباری می کنند
دست ها از دستتان ـ ای سنگ چشمان ـ بر خداست
گرچه می دانم
انچه بیداری ندارد خواب مرگ بی گناهان است. وجدان شماست
با تمام اشکهایم باز نومیدانه خواهش می کنم
بس کنید
بس کنید
فکر مادرهای دلواپس کنید
رحم بر این غنچه های نازک نورس کنید
بس کنید
"فریدون مشیری"

ادمک وخدا

آدمک آخر دنیاست بخند

آدمک مرگ همین جاست بخند

دست خطی که تو را عاشق کرد

شوخی کاغذی ماست بخند

ادمک خر نشوی گریه کنی

کل دنیا سراب است بخند

آن خدائی که بزرگش خواندی

به خدا مثل تو تنهاست بخند.

چشم انتظار

همیشه می گن منتظر اینده باش خیلی وقته منتظرشم ولی نمیدونم کی وکجا میاد ولی انگار که همه دارن بهت دروغ میگن،مامانم همیشه بهم میگه همش منتظرم تا شما سروسامون بگیرین ولی من سری ندارم که سامانی بگیره،اخه تو کله ام هیچ نقشه ای ندارم وهیچ وقت نبوده که ارزویی داشته باشم،چرا اون روزا که میوه کالی بودم یه عالمه ارزو داشتم وروزامو با ارزوهام سر می کردم وشبا وقتی زیر اسمون پرستاره طاق باز می خوابیدم همشونو براروده شده می دیدم،ارزوهامو میگم،ولی حالا همه اونا رو فرموش کردم از وقتی که هم نوا با اوای کویر شدم،اصلا فکرشم نمی کردم که این همه از اون خاطره های بچگی هام دور بشم،وحالا این اینده منه که پر از تنهایی وتلخی وسکوت وحتی بعضی مواقع وحشت شده واینجا بود که فهمیدم اینده تو یعنی یک ثانیه یعنی الان یعنی همین الان،وتو هر نفسی که می کشی نسبت به نفس قبلی تو اینده تو حساب میشه،برای همین دیگه منتتظرش نموندم ولی این روزای اخری که تو کویرم بازم پرنده خیالم می خواد پرواز کنه وبره دنبال اینده ولی این بار یکی مانع پرواز این پرنده کوچلو شده وبالاشو گرفته ونمی زاره پرنده پرواز کنه.

حرفی ندارم که بگم

چند روزه دارم دنبال یه مطلب خوب می گردم برای وبلاگم ولی هر چی فکر میکنم به جایی نمی رسم

برای همین چند روزه وبلاگم خالی مونده وفکر کنم تا چند مدت دیگه هم خالی بمونه

مهم نیست بالاخره مطلب پیدا می کنم.